Ο διηγηματογράφος Σπυρίδων Βασιλειάδης. Ζητήματα της αφηγηματικής του φυσιογνωμίας

Spyridon Vassiliadis as short story writer

Resumen

Παρουσιάζομε τα οκτώ διηγήματα του Σπ. Βασιλειάδη (1845-1874), τα θέματα και τα αισθητικά χαρακτηριστικά τους. Τα αφηγήματά του ακολουθούν τη θεματογραφία της εποχής και δίνουν εικόνες από την αστική ζωή. Υπάρχουν, όμως, και αφηγήσεις που αναδείχνουν το Βασιλειάδη δημιουργό λογοτεχνικών παραμυθιών, με υλικό από την σκανδιναυική παράδοση -το σουηδικό λαϊκό παραμύθι και από το λογοτεχνικό παραμύθι του Δανού Κρίστιαν Άντερσεν- και από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Στην εργασία μας, υποστηρίζουμε, επίσης, ότι πολλά από τα κείμενα του Βασιλειάδη, που στα Άπαντά του εντάσσονται στις «επιφυλλίδες» και στα «χρονογραφήματα», χαρακτηρίζοναι από στοιχεία μυθοπλασίας, όπως και τα διηγήματά.

-----------------------------------------------

We present the eight short stories of Sp. Vasiliadis (1845-1874), their topics and aesthetic characteristics. His short stories address the issues of that period and they give pictures of the urban life. There are, however, narrations that present Vassiliadis as a creator of literary fairy tales, with material adapted from the scadinavian tradition (the Swedish fairy tale, the literary fairy tales of Christian Andersen) and the Ancient Greek Mythology. In this work we also propose that many of works of Vasiliadis which, in his complete works (Attikai Nyctes), are classified as “Feuilletons” and “Newspaper Columns” are, in fact, chracterize by elements of fiction, like his short stories.